Şirin Bayık
DİYARBAKIR – Diyarbakır’da birtakım parklarda kurulan AFAD çadırları, Dicle Irmağı’nın kenarında kurulan çadır kente tahliye edilmek üzere kaldırılmaya başlandı. Koşuyolu Parkı’nın akabinde Sümerpark’ta bulunan çadırlar da akşam saatlerinde kaldırıldı.
Birkaç modül eşyasıyla parkta kalan son iki aile nereye gideceklerini düşünüyor. Kent dışında, Dicle kenarındaki çadır kente gitmek istemediklerini söyleyen aileler, “Önce elektriğimizi kestiler sonra çadırları topladılar” dedi.
‘YEMEK YEMEMİZE BİLE MÜSAADE VERMEDİLER’
Parkta eşyaları ve 8 çocuğuyla kalan Hacı Yapar, nereye gideceğini bilmediğini söyledi: “Yemek yememize bile müsaade vermediler. Bana ’15 dakikanız var’ dediler.”
Ailesiyle akşam karanlığında eşyalarıyla parkta çadırsız kalan, Yapar, yaşadıklarını şöyle anlattı: “Bizim konutumuz hasarlı değil. Yalnız yan bina bizim binamıza yatmış. Ne gelip yıkıyorlar ne bir şey yapıyorlar. Biz de burada çadırda kalıyorduk. 20’ye yakın çadır vardı. Bu akşam gelip, ‘kaldıracaksınız’ dediler. Evvel elektrikleri kestiler. Gece soğuk oluyor ya, soba yakmayalım diye. Ondan sonra çadırları kaldırdılar. Eşyalarımızla kaldık. Sonra ‘eşyalarınızı da kaldırın, sulama yapacağız, 15 dakikanız var’ dediler. Gitmezsek sulama yaparlar. Bu eşyalarımız da sarfiyat.”
‘ORTADA KALDIK’
Nereye gideceğini bilmediğini söyleyen Hacı Yapar, kızının bir konutu olduğunu lakin o meskenin de kolonsuz olduğunu, şimdilik eşyaları bırakacaklarını, kalacak yer bulamazlarsa kendilerinin de o meskende kalacaklarını söyledi.
“Çadır kentte de ‘Kaymakamın imzası olmadan sizi almıyoruz’ diyorlar. Bunlar milleti kandırıyor” diyen Yapar, şöyle devam etti: “Bir gece çadır kentte kalabilirsiniz diyorlar. Yol parasını da verip yarın oradan döneceğiz. Belediye otobüsüyle çadırdaki halkı götürdüler. Bize ‘Siz de gelin’ dediler. Biz de ‘Bir gece için gelmiyoruz’ dedik. Konutu az hasarlı olanları geri gönderecekler. Benim duyduğuma nazaran bu türlü. Yani bu millet ne yapacak, nereye gidecek? Biz de bilmiyoruz, şaşırdık. Çocuklarım var ne yapacağımızı bilmiyoruz. Öylece kalmışız.
‘8 ÇOCUKLA NEREYE GİDEYİM?’
8 çocuk var burada, 7 tane de büyük var. Konutumuza de giremiyoruz. Yanımızdaki konut yıkılsa biz de altında kalırız. Yüzde 50 engelli raporum var, ben nereye gideyim? Tartışsam da olmuyor. Tartışmasam da olmuyor. Sekiz çocukla nereye gideyim? Esasen sarsıntıyla kafayı yedik. Daha da kafayı yiyeceğiz. Nereye gideceğimizi bilmiyoruz…”